ΓΕΛΙΟ. ΆΡΝΗΣΗ. ΑΠΑΘΕΙΑ. ΓΝΩΣΗ.

Όλοι μας αναγνωρίζουμε αυτά ή κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά στον εαυτό μας. Κάποιος γελάει με ό,τι συμβαίνει γύρω του, κάποιος τα προσπερνάει, κάποιος τα αρνείται και συνεχίζει να ζει με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του, κάποιος προσπαθεί να μάθει ολοένα και περισσότερα ψάχνοντας και ερευνώντας.

Είμαστε όλοι μας τόσο διαφορετικοί. Όμως όλοι μας έχουμε ένα κοινό. Όσο διαφορετικοί και αν είναι αυτοί οι «αμυντικοί» μηχανισμοί μέσα μας, έχουμε κάτι που μας συνδέει. Ακόμα και αυτός που δίνει στα πάντα μία δόση χιούμορ, αυτός που θέλει να γνωρίζει όλο και περισσότερα, αυτός που αρνείται να δει την αλήθεια, αυτός που κάθεται απαθής σε όλα τα γεγονότα. Το κοινό μας αυτό χαρακτηριστικό, είναι πως περιμένουμε από κάποιον άλλον να βγάλει το φίδι από την τρύπα!

Κάποιοι περιμένουν από κάποιον πρόεδρο, πολλοί από εμάς νομίζουμε ότι ο κόσμος μας θα αλλάξει μόλις ξεσκεπαστούν όλα τα βρωμερά και τρισάθλια που έκαναν και κάνουν στις πλάτες μας οι κυβερνώντες αυτού του κόσμου.

Κάποιοι άλλοι περιμένουν οι λαοί άλλων χωρών να «καθαρίσουν» για εμάς. Άλλοι τη Θεία Δίκη. Άλλοι εξωγήινες υπάρξεις. Μερικοί περιμένουν τη διπλανή πόλη ή το απέναντι χωριό να «μιλήσουν» πρώτοι. Κάποιοι άλλοι τον επόμενο κυβερνήτη-πρωθυπουργό. Άλλοι έναν έντιμο δικηγόρο ή δημοσιογράφο κ.ο.κ.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, πως οι αλλαγές δεν μπορούν να έρθουν για εμάς χωρίς εμάς. Κάποια στιγμή η πραγματικότητα θα αρχίζει να μας πιέζει, και τότε μπορεί να έρθουμε αντιμέτωποι με έντονα συναισθήματα άγχους ή ενοχών και θα είναι αργά για να μεταθέσουμε σε κάποιον άλλο την ευθύνη.

Τα προβλήματα είναι υπαρκτά. Απαιτείται η συμμετοχή όλων μας, προκειμένου να μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε και η ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ μας για τα πάντα. Για την κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή που γίνεται στις "συμπεριφορές" αυτών που μας διοικούν ή θέλουν να το κάνουν.

Ας έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες. Ειδικότερα στην απέναντι όχθη του ποταμού. Η στατηγική και η "στρατηγική" απαιτούν ένα και μόνο πράγμα: ΛΟΓΙΚΗ. Το συναίσθημα ας το αφήσουμε για τον γκόμενο που μας παράτησε ή για τη γυναίκα της ζωής μας που τώρα πλέει σε άλλα πελάγη ευτυχίας. Τα πάντα πλέον απαιτούν την Λογική μας!

Μαθαίνουμε για τα πάντα, διαβάζουμε τα πάντα. Παρατηρούμε τα πάντα! Η αλήθεια θα λάμψει. Αυτό νομοτελειακά δεν αλλάζει. Μπορεί αργότερα, μπορεί νωρίτερα απ΄όταν περιμένουμε να έρθει.

Τα όνειρα για να τα πραγματώσουμε απαιτούν ελευθερία πάνω και πέρα απ' όλα. Η οποία βέβαια δεν μπορεί να έρθει όταν το σλόγκαν της ζωής μας παραμένει να είναι "η ζωή συνεχίζεται".

Η ζωή ναι, συνεχίζεται. Και πάντα αυτό θα κάνει. Αυτός είναι ο σκοπός της εξάλλου. Αλλά η ποιότητά της, εξαρτάται από εμάς και μόνο. Οι πατερίτσες απέδειξαν περίτρανα πως πάντα είναι προσωρινές.

@IouliaMike