Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ "ΣΠΟΡΑΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ" ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΤΗ ΠΑΝΤΟΥ. (A' ΜΕΡΟΣ)

Οι θεμελιώδεις αξίες αυτού του κόσμου αντιστρέφονται ΣΚΟΠΙΜΑ.

🌀 Μια συνοπτική τομογραφία του κόσμου
Ο τρόπος με τον οποίο είναι διαρρυθμισμένος ο κόσμος είναι αμετάβλητος εδώ και χιλιάδες χρόνια και είναι ξεπερασμένος, αποτελώντας την πηγή όλων των αδικιών, των πολέμων και της καταπίεσης κάθε είδους που γινόμαστε μάρτυρες. 

Στο επίκεντρο αυτής της ρύθμισης βρίσκεται η κατοχή. Ο κόσμος που όλοι έχουμε δημιουργήσει έχει στο κέντρο του αυτόν τον αυτοπροσδιορισμό μέσω αυτού που έχουμε. Σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.

Οι κύριοι (οικονομία) αυτού του κόσμου αντιλαμβάνονται επίσης ότι τα πράγματα δεν μπορούν πλέον να πάνε όπως είναι, επειδή το σύστημα καταρρέει από μέσα. Πολύ λίγοι κατέχουν πολλά, άρα για μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας δεν έχει μείνει τίποτα. Αλλά η λύση των κυρίων του κόσμου, την οποία αποκαλώ μεγάλη επαναφορά, δεν παρέχει, όπως θα περίμενε κανείς, μια επανεφεύρεση συστημάτων σε νέα βάση. Αντιθέτως, είναι ακραίο πράγμα. Δηλαδή οι λίγοι να κατέχουν απολύτως τα πάντα και οι υπόλοιποι να μην κατέχουν απολύτως τίποτα.

«Δεν θα σου μείνει τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος», λέει ο Klaus Schwab, η μαριονέτα των σκοτεινών δυνάμεων του κόσμου, αποκαλύπτοντας τη φύση των αληθινών προθέσεων αυτής της δύναμης, η οποία είναι ουσιαστικά οικονομική. Όλα όσα βλέπουμε ως πλανητικά γεγονότα έχουν εδώ και καιρό εγγραφεί σε αυτή τη στρατηγική που στοχεύει να πάρει τον πλήρη έλεγχο του κόσμου, από την άποψη της ιδιοκτησίας. Είναι θέμα χρημάτων και εξουσίας.

Παλαιότερα η αύξηση της κατοχής γινόταν φυσικά με πόλεμο. Και τώρα, το ίδιο. Οι μεγάλοι παγκόσμιοι πόλεμοι των αρχών του περασμένου αιώνα, ο ψυχρός πόλεμος, οι δεκάδες τοπικοί πόλεμοι στους οποίους τα μεγάλα κράτη, Βιετνάμ, Καμπότζη, Αφγανιστάν, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Συρία, πόλεμος κατά της «τρομοκρατίας», ιοί, υπερθέρμανση του πλανήτη, εμπλέκονταν διαρκώς οικονομικοί πόλεμοι μεταξύ των δομών εξουσίας για λογαριασμό των πολιτών, που όλες έχουν ως υπόστρωμα χρήματα και δύναμη που τείνει να είναι παγκόσμια.

Και όσο πιο παγκόσμιος γίνεται, τόσο περισσότερο ο πόλεμος για την κατοχή πηγαίνει ενάντια στις μάζες που πρέπει τελικά να υποταχθούν. Η πλήρης κατοχή των μέσων και των πόρων του πλανήτη είναι δυνατή μόνο μέσω της ολοκληρωτικής υποταγής και ελέγχου των ανθρώπων.

Στην κορυφή αυτών των δομών εξουσίας, οι δεινόσαυροι, όπως τους ονόμασα, προσπαθούν να επιβιώσουν μέσω μιας τελευταίας και τελευταίας στρατηγικής: της συνολικής δύναμης που προσφέρει η πλήρης ιδιοκτησία του πλανήτη. Η εμφάνιση του δημοκρατικού παιχνιδιού δεν έχει πλέον σημασία. Ο πολιτικός κόσμος ανήκει πλήρως, σε όλα τα επίπεδα, και διευθύνει το έργο, ελπίζοντας να πάρει ηγετική θέση στις νέες δομές παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Η μεγάλη τεχνολογία, τα μεγάλα φαρμακεία και οι υπερεθνικές εταιρείες που ανήκουν σε επενδυτικά κεφάλαια πίσω από τα οποία κρύβονται οι μεγάλες μαριονέτες, οι διεφθαρμένες πολιτικές δομές, η κοινωνική τάξη με απόλυτη αρχή το χρήμα, αυτά είναι τα όργανα υποταγής. Η παραπληροφόρηση και η χειραγώγηση, η μετατροπή της αλήθειας σε ψέμα και το αντίστροφο, η λογοκρισία, συμβαδίζουν με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες μέσω των οποίων ελπίζουν να πάρουν τον πλήρη έλεγχο.

Και τα ονομάζω όλα «μεγάλη επαναφορά» και «νέα παγκόσμια τάξη», που έχει σκοπό να τους δώσει αυτό που θέλουν.

🌀Η σύγχυση ως στρατηγική
Αλλά η μεταμόρφωση αυτού του κόσμου δεν είναι απαραίτητη. Είναι αναπόφευκτο και ήδη συμβαίνει. Όχι όμως με την έννοια που προσπαθούν να παρουσιαστούν οι βαριές βαριές αυτού του κόσμου. Είναι μια μεταμόρφωση που προέρχεται από την ανθρωπότητα, που γεννιέται στον καθένα μας και είναι μια μεταμόρφωση της συνείδησης.

Όλες οι δομές αυτού του κόσμου είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων σχέσεων και της συνείδησής τους.

Για να υπάρχουν οι κύριοι του κόσμου, πρέπει να υπάρχουν μάζες που να πιστεύουν ότι είναι σκλάβοι. Και η συνείδηση ​​του σκλάβου είναι στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Η ανθρωπότητα πρόκειται να σηκωθεί στα πόδια της και αυτή η ορθοστασία τρομοκρατεί τις υπερδομές αυτού του κόσμου καθώς θέτει σε κίνδυνο τα ενοποιημένα συστήματα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Γινόμαστε μάρτυρες μιας απέλπιδης προσπάθειας της πλανητικής ολιγαρχίας να διατηρήσει πραγματικά τα παλιά συστήματα, διαμορφωμένα σε μια μορφή που φαίνεται νέα, αλλά στην πραγματικότητα είναι η ακραία μορφή του σημερινού συστήματος. Οι ιδιοκτήτες του κόσμου νιώθουν ότι το χαλί γλιστράει κάτω από τα πόδια τους και μετά, όπως κάθε ολοκληρωτικό σύστημα, στο όνομα του «κοινού καλού», προσπαθούν να συντρίψουν τη δύναμη που γεννιέται μέσα στην ανθρωπότητα.

Ένας ουσιαστικά πολύ υποτυπώδης συνδυασμός μέσων, παλιός από τον κόσμο, αλλά ενδυναμωμένος από τις σύγχρονες τεχνολογίες επικοινωνίας, καθιστά δυνατή την ακραία χειραγώγηση μέσω των ΜΜΕ, τον έλεγχο της πληροφορίας και τη μετατροπή του λευκού σε μαύρο και αντίστροφα. Και όπου αυτό δεν αρκεί - όπως στον Καναδά ή την Αυστραλία - η ωμή, ακάλυπτη βία είναι η τελική λύση για την εγκαθίδρυση εξουσίας.

Οι φωτεινότερες συνειδήσεις αυτού του πλανήτη γνωρίζουν και ήδη βιώνουν την αληθινή μεταμόρφωση για την οποία μιλάω εδώ, αυτή την αφύπνιση που θέτει σε κίνδυνο τις παλιές δομές.

Μια πραγματική μεγάλη εσωτερική επαναφορά, της οποίας το σημείο χωρίς επιστροφή έχει ήδη ξεπεραστεί. Είναι μια αλλαγή παραδείγματος που οδηγεί αναπόφευκτα στην ανατροπή όλων των συστημάτων εξουσίας αυτού του κόσμου. Το κύμα αυτού του μετασχηματισμού δεν μπορεί να σταματήσει. Αυτός ο πλανήτης δονείται ήδη με υψηλότερη συχνότητα.

Είναι μια πολύ διαφορετική μεταμόρφωση από αυτό που θέλουν οι μεγιστάνες του πλανήτη, γιατί θέτει υπό αμφισβήτηση τη φύση της σχέσης μας με το σύνολο της πραγματικότητας.

Οι άπληστες αυτοκρατορίες του παρελθόντος λήστεψαν πρώτα τους πολίτες τους και μετά τις γύρω χώρες. Στον σύγχρονο κόσμο, οι πόροι του πλανήτη εξαντλούνται από την αχαλίνωτη πείνα της ολιγαρχίας μέσω των συστημάτων που δημιουργήθηκαν για αυτόν τον σκοπό. Όταν η λεηλασία έχει φτάσει στα όρια όλου του κόσμου, για να διατηρήσει τα προνόμιά της, η ολιγαρχία έχει μόνο το τελευταίο σκαλοπάτι της εξουσίας: να έχει τα πάντα για να μην έχει τίποτα στην ανθρωπότητα.

Η νέα αντίληψη του εαυτού και της ύπαρξης της ανθρωπότητας καταστρέφει τους κλασικούς ρόλους του αφέντη-δούλου, του επιτιθέμενου-θύματος και επομένως τη δύναμη που βασίζεται στο να έχουμε εις βάρος αυτών που δεν έχουν.

Η σύγχυση είναι μέρος της στρατηγικής της πλανητικής ολιγαρχίας.
Το να λέμε ότι ο κόσμος χρειάζεται αλλαγή και να λέμε ότι η αλλαγή είναι αναπόφευκτη δεν είναι το ίδιο πράγμα, αν και έτσι φαίνεται. Οι κύριοι του κόσμου γίνονται σωτήρες, παρόλο που είναι μέρος του προβλήματος. Οι λύκοι λένε στα πρόβατα να τα προσέχουν. Αυτό είναι με την ελπίδα ότι θα επιβιώσουν από αυτόν τον μετασχηματισμό με την αεροπειρατεία.

🌀Η στρατηγική της σποράς της σύγχυσης είναι ορατή παντού.
Τα κράτη νομοθετούν τα «ανθρώπινα δικαιώματα» αν και εξ ορισμού αντιτίθενται. Οι τράπεζες ρυθμίζουν τη ροή του χρήματος, αν και τα συμφέροντά τους διαφέρουν από αυτά που φαίνεται ότι εξυπηρετούν. Τα υπουργεία Άμυνας είναι υπεύθυνα για τη δημιουργία πολέμων. Τα υπουργεία υγείας εξυπηρετούν τις πανδημίες που δημιουργούνται από τη big-pharma. 

Οι κυβερνήσεις του κόσμου, που θεωρητικά αντιπροσωπεύουν την ίδια την ανθρωπότητα, υπηρετούν υπερεθνικές δυνάμεις και πληρώνονται γι' αυτό. Οι επιτιθέμενοι απεικονίζονται ως θύματα και τα θύματα ως επιτιθέμενοι. Οι ήρωες αντιμετωπίζονται σαν τρομοκράτες και οι θεσμικοί τρομοκράτες υπαγορεύουν την ταμπέλα. Τα έγκυρα επιστημονικά συμπεράσματα παρουσιάζονται ως ψευδείς ειδήσεις και λογοκρίνονται και τα κραυγαλέα ψέματα και ψεύδη παρουσιάζονται ως επιστημονική αλήθεια.

Οι θεμελιώδεις αξίες αυτού του κόσμου αντιστρέφονται σκόπιμα. Στο όνομα μιας ψευδούς δημοκρατίας, οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων συνθλίβονται, αν και δημοκρατία ουσιαστικά σημαίνει γιορτασμός της δύναμης της διαφορετικότητας. Τα ατομικά δικαιώματα συνθλίβονται στο όνομα της νέας γενιάς συλλογικών δικαιωμάτων, μυθοπλασίες που φτιάχνει η εξουσία για να στερήσει από το άτομο οτιδήποτε αντιπροσώπευε ποτέ τη δύναμή του. Τα ΜΜΕ, που θεωρητικά υπηρετούν την ελευθερία και την ελεύθερη ενημέρωση, αποδεικνύεται ότι ανέκαθεν ανήκαν πλήρως και χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο χειραγώγησης.

Έτσι, όλοι όσοι μπορούν να πουν την αλήθεια δαιμονοποιούνται, συμβιβάζονται, γελοιοποιούνται, ενώ η επίσημη εκδοχή της επίσημης αλήθειας ζωγραφίζει όλους τους φράχτες.
Αυτή η συγκεχυμένη επίθεση στην αλήθεια μπορεί μόνο να καθυστερήσει τη φυσική της ανακάλυψη. Κομφορμιστές, αδρανείς ή απλά ευκολόπιστοι, οι άνθρωποι αρχίζουν να ξυπνούν με τις τεράστιες διαστάσεις που τους παρουσιάζονται ως αλήθεια.

Η αλήθεια, όπως είπε ο μεγάλος Δάσκαλος της Ανθρωπότητας, ο Χριστός, δεν μπορεί να κρυφτεί. Η αλήθεια είναι αυτή που είναι και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Μπορεί να αρνηθεί, να ιδιοποιηθεί, να μυστικοποιηθεί, να αγνοηθεί ή να παραποιηθεί, αλλά αυτό δεν αλλάζει τη φύση του. Ισχύει στην προσωπική μας ζωή και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Πού εξαφανίστηκε ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, που δικαιολογούσε τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών και τις διώξεις των αντιπάλων κάθε είδους συστημάτων εξουσίας; Δημιούργησαν αυτόν τον ψεύτικο πόλεμο για να δικαιολογήσουν κάποιες ενέργειες, αλλά δεν μπορούσε να κρατήσει πολύ, ακριβώς επειδή ήταν ψεύτικος.

Γι' αυτό έπρεπε να αντικατασταθεί από άλλες πλαστές απειλές, κλιματικές, πανδημίες και άλλες παρόμοιες απειλές. Πίσω τους, τα κίνητρα παραμένουν πάντα τα ίδια, τα χρήματα, ο έλεγχος, η δύναμη.

Και τώρα ο πόλεμος, που είναι το γάντι των συμφερόντων της στιγμής: μια παγκόσμια οικονομική κρίση και η ευκαιρία της ολιγαρχίας να επιβάλει αυτή την ψευδή μεγάλη επαναφορά. Τα σχέδια - που δημοσιοποιούνται στα βιβλία των ιδεολόγων της παγκοσμιοποίησης και στις επίσημες ιστοσελίδες τους - προβλέπουν επίσης καταστροφές όπως εκτεταμένες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, που οδηγούν στην κατάρρευση των τραπεζικών συστημάτων και έχουν τον ίδιο σκοπό. Μια κατάρρευση στη μέση της οποίας η μεγάλη επαναφορά παρουσιάζεται ως η μόνη λύση.

Το τίμημα, φυσικά, θα ήταν η οριστική μεταβίβαση όσων είχαν απομείνει στα χέρια των πολιτών του κόσμου, στην κατοχή των συστημάτων διοίκησης που είχε ήδη προετοιμάσει η ολιγαρχία. Δεν θα χρειάζονταν χρήματα, γιατί δεν θα υπήρχε τίποτα να αγοράσουν ή να πουλήσουν, οι χαρούμενοι υποκείμενοι θα έπαιρναν όσα αποφάσιζαν οι αρχές, ανάλογα με τον βαθμό υπακοής τους.