Ο πόλεμος είναι ο εχθρός της ελευθερίας.

Όσο οι πολιτικοί της Αμερικής συνεχίζουν να μας εμπλέκουν σε πολέμους που χρεοκοπούν το έθνος, θέτουν σε κίνδυνο τους στρατιώτες και τις γυναίκες μας, αυξάνουν τις πιθανότητες τρομοκρατίας και πλήγματος στο εσωτερικό και ωθούν το έθνος πολύ πιο κοντά στην τελική κατάρρευση, «εμείς οι άνθρωποι» (we the people) θα βρεθούμε σε μια διαρκή κατάσταση τυραννίας.

Είναι καιρός η κυβέρνηση των ΗΠΑ να σταματήσει να αστυνομεύει τον κόσμο.

Και έτσι συνεχίζει με τον οργουελικό τρόπο.

Δύο χρόνια αφότου ο COVID-19 μετατόπισε τον κόσμο σε μια κατάσταση παγκόσμιου αυταρχισμού, καθώς η ανοχή του λαού για βαριές εντολές φαίνεται να έχει τελικά εξαντληθεί, προετοιμαζόμαστε για τον επόμενο περισπασμό και την επόμενη αποστράγγιση της οικονομίας μας.

Ωστόσο, η αστυνόμευση σε όλο τον κόσμο και η διεξαγωγή ατελείωτων πολέμων στο εξωτερικό, δεν κάνει την Αμερική -ή τον υπόλοιπο κόσμο- πιο ασφαλή, σίγουρα δεν κάνει ξανά την Αμερική σπουδαία και αναμφισβήτητα σκάβει τις ΗΠΑ πιο βαθιά στο χρέος.

Αυτό που οι περισσότεροι Αμερικάνοι -που έχουν πλύση εγκεφάλου πιστεύουν ότι πατριωτισμός σημαίνει υποστήριξη της πολεμικής μηχανής- δεν αναγνωρίζουν, είναι ότι αυτοί οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι δεν έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της χώρας ασφαλή και οτιδήποτε έχει να κάνει με την υποστήριξη ενός στρατιωτικού βιομηχανικού συγκροτήματος που συνεχίζει να κυριαρχεί, να υπαγορεύει και διαμορφώνουν σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής μας.

Σκεφτείτε: Είμαστε μια στρατιωτική κουλτούρα που ασχολείται με συνεχείς πολέμους. Ήμασταν ένα έθνος σε πόλεμο για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής μας. Είμαστε ένα έθνος που ζει από τη δολοφονία μέσω αμυντικών συμβάσεων, κατασκευής όπλων και ατελείωτων πολέμων.

Όταν ήμουν αγόρι που μεγάλωνα τη δεκαετία του 1950, σχεδόν κάθε κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας τελείωνε με τον ηρωικό αμερικανικό στρατό να σώσει τη μέρα, είτε ήταν άρματα μάχης στο Invaders from Mars (1953) είτε στρατιωτικά οδοφράγματα στο Invasion of the Body Snatchers ( 1956).

Αυτός είναι ο τρόπος που πουλάτε τον πόλεμο σε έναν πληθυσμό που μπορεί να έχει κουραστεί από ατελείωτους πολέμους: απολυμάνετε την πολεμική κάλυψη για οτιδήποτε γραφικό ή ενοχλητικό (παρουσιάστε έναν καθαρό πόλεμο), αποκρύψτε τον πραγματικό αριθμό των στρατιωτών και αμάχων που σκοτώθηκαν (ανθρώπινο κόστος), σκότωνε ανθρώπους με πιο αφηρημένο, γευστικό τρόπο, δαιμονοποίησε τους αντιπάλους σου και κάνε τα όπλα του πολέμου πηγή θαυμασμού και απόλαυσης.

«Αυτή η εμμονή με τα όπλα πολέμου έχει όνομα: τεχνοφετιχισμός», εξηγεί ο Stahl. «Τα όπλα φαίνεται να αποκτούν μια μαγική αύρα. Γίνονται κεντρικά σε μια λατρεία λατρείας».«Εκτός από το να κοιτάξουμε το μεγαλείο αυτών των βομβών, κληθήκαμε επίσης να μπούμε μέσα σε αυτά τα μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας και να τα πάμε για μια δοκιμή», είπε ο Stahl. «Ή αν έχουμε τα μέσα, μπορούμε να αγοράσουμε ένα από τα στρατιωτικά οχήματα στην καταναλωτική αγορά. Όχι μόνο καλούμαστε να φανταστούμε ότι βρισκόμαστε στη θέση του οδηγού, αλλά συνήθως μας καλούν να κοιτάξουμε στο στόχαστρο. Αυτοί οι επαναλαμβανόμενοι τρόποι απεικόνισης του πολέμου καλλιεργούν νέους τρόπους αντίληψης, νέες σχέσεις με τα εργαλεία της κρατικής βίας. Με άλλα λόγια, έχουμε συνηθίσει να «βλέπουμε» μέσα από τις μηχανές του πολέμου».Για να πουλήσεις τον πόλεμο, πρέπει να τροφοδοτήσεις την όρεξη του κοινού για ψυχαγωγία.

Μη ικανοποιημένο με την πολεμική του προπαγάνδα μέσω του Χόλιγουντ, των τηλεοπτικών εκπομπών ριάλιτι και των ενσωματωμένων δημοσιογράφων των οποίων οι αναφορές εμφανίστηκαν ως δοξασμένες διαφημιστικές διαφημίσεις για τον στρατό, το Πεντάγωνο στράφηκε επίσης στον αθλητισμό για να προωθήσει περαιτέρω την ατζέντα του, «συνδέοντας τα σύμβολα του αθλητισμού με τα σύμβολα του πολέμου."

Ο στρατός έχει εδραιωθεί σταθερά στα αθλητικά θεάματα της χώρας από τότε, έχοντας επιλέξει το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ακόμη και το NASCAR.

Έτσι διατηρείτε την όρεξη του έθνους για πόλεμο.

Δεν είναι περίεργο ότι η ψυχαγωγική βία είναι το πιο καυτό εισιτήριο που πωλείται στα ταμεία. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Henry Giroux, «η λαϊκή κουλτούρα όχι μόνο εμπορεύεται τη βία ως ψυχαγωγία, αλλά επίσης μεταφέρει τη βία σε μια κοινωνία εθισμένη σε μια αρχή ευχαρίστησης βουτηγμένη σε γραφικές και ακραίες εικόνες του ανθρώπινου πόνου, του χάους και των βασανιστηρίων».

Δεν είναι περίεργο που η κυβέρνηση συνεχίζει να ανοίγει την όρεξη του έθνους για βία και πόλεμο μέσω προγραμμάτων πληρωμένης προπαγάνδας (που προέρχονται από αθλητική ψυχαγωγία, χολιγουντιανές υπερπαραγωγές και βιντεοπαιχνίδια)-αυτό που ο Stahl αναφέρει ως «στρατευμένη»-που δοξάζουν τον στρατό και χρησιμεύουν ως εργαλεία στρατολόγησης για μία επεκτεινόμενη στρατιωτική αυτοκρατορία της Αμερικής.Δεν είναι περίεργο που οι Αμερικανοί από πολύ νεαρή ηλικία καλλωπίζονται να καταταγούν ως πεζοί στρατιώτες -ακόμη και εικονικά- στον Στρατό της Αμερικής.

Οι ανιχνευτές Explorer, για παράδειγμα, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή εργαλεία στρατολόγησης για τον στρατό και τους πολιτικούς ομολόγους του (επιβολή του νόμου, Συνοριακή Περιπολία και FBI).

Δεν είναι περίεργο που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο νούμερο ένα καταναλωτής, εξαγωγέας και δράστης βίας και βίαιων όπλων στον κόσμο. Σοβαρά, η Αμερική ξοδεύει περισσότερα χρήματα για τον πόλεμο από τους συνδυασμένους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς της Κίνας, της Ρωσίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιαπωνίας, της Γαλλίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Ινδίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βραζιλίας. Η Αμερική αστυνομεύει τον κόσμο, με 800 στρατιωτικές βάσεις και στρατεύματα σε 160 χώρες. Επιπλέον, τα γεράκια του πολέμου έχουν μετατρέψει την αμερικανική πατρίδα σε σχεδόν πεδίο μάχης με στρατιωτικό εξοπλισμό, όπλα και τακτικές. Με τη σειρά τους, οι εγχώριες αστυνομικές δυνάμεις έχουν γίνει περιπλανώμενες προεκτάσεις του στρατού, ενός μόνιμου στρατού.

Έχουμε να κάνουμε με μια εξελιγμένη, μεγάλης εμβέλειας πολεμική μηχανή που έχει υφανθεί στον ίδιο τον ιστό αυτού του έθνους.

Είναι σαφές ότι οι εθνικές μας προτεραιότητες χρειάζονται απεγνωσμένα αναθεώρηση.

Τελικά, όλες οι στρατιωτικές αυτοκρατορίες πέφτουν και αποτυγχάνουν εξαπλώνοντας τον εαυτό τους πολύ αδύναμο και ξοδεύοντας τον εαυτό τους μέχρι θανάτου.Συνέβη στη Ρώμη: στο απόγειο της ισχύος της, ακόμη και η πανίσχυρη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να κοιτάξει κατάματα μια οικονομία που καταρρέει και έναν ανερχόμενο στρατό. Οι παρατεταμένες περίοδοι πολέμου και η ψευδής οικονομική ευημερία οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στον αφανισμό της.

Συμβαίνει ξανά.

Η Αμερικανική Αυτοκρατορία -με τους ατελείωτους πολέμους της που διεξάγονται από στρατιωτικούς των ΗΠΑ που έχουν περιοριστεί σε κάτι περισσότερο από τα όπλα για ενοικίαση: ανατίθενται σε εξωτερικούς συνεργάτες, είναι πολύ λεπτές και έχουν αναπτυχθεί σε μακρινά μέρη για την αστυνόμευση του πλανήτη - πλησιάζει σε οριακό σημείο.Η κυβέρνηση αποσταθεροποιεί την οικονομία, καταστρέφει τις εθνικές υποδομές μέσω της παραμέλησης και της έλλειψης πόρων και μετατρέπει τα δολάρια των φορολογουμένων σε χρήματα αίματος με τους ατελείωτους πολέμους, τις επιθέσεις με drone και τους αυξανόμενους αριθμούς νεκρών.Αυτό είναι ακριβώς το σενάριο για το οποίο προειδοποίησε ο Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ όταν προειδοποίησε τους πολίτες να μην αφήσουν την πολεμική μηχανή που κινείται από το κέρδος να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες ή τις δημοκρατικές μας διαδικασίες.

Ο Αϊζενχάουερ, ο οποίος υπηρέτησε ως Ανώτατος Διοικητής των Συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ανησυχούσε από την άνοδο της πολεμικής μηχανής με γνώμονα το κέρδος που, για να διαιωνιστεί, θα έπρεπε να συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο.Ωστόσο, όπως αναγνώρισε ο Αϊζενχάουερ, οι συνέπειες του να επιτραπεί στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα να διεξάγει πόλεμο, να εξαντλήσει τους πόρους μας και να υπαγορεύσει τις εθνικές μας προτεραιότητες είναι πέρα ​​για πέρα ​​σοβαρές.

Δεν λάβαμε υπόψη την προειδοποίηση του Αϊζενχάουερ.

Η παράνομη συγχώνευση της βιομηχανίας εξοπλισμών και της κυβέρνησης για την οποία προειδοποίησε ο Αϊζενχάουερ αντιπροσωπεύει ίσως τη μεγαλύτερη απειλή για το έθνος σήμερα.
Αυτό που έχουμε είναι μια συρροή παραγόντων και επιρροών που ξεπερνούν τις απλές συγκρίσεις με τη Ρώμη. Είναι μια ένωση του 1984 του Όργουελ με τη σκιώδη, ολοκληρωτική κυβέρνησή της -δηλαδή τον φασισμό, την ένωση κυβερνητικών και εταιρικών δυνάμεων- και ένα κράτος ολοκληρωτικής επιτήρησης με μια στρατιωτική αυτοκρατορία εκτεταμένη σε όλο τον κόσμο.

Η ανάπτυξη και η εξάρτηση από τον μιλιταρισμό ως λύση για τα προβλήματά μας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προμηνύει κακό για τις συνταγματικές αρχές που αποτελούν τη βάση του αμερικανικού πειράματος στην ελευθερία.Όπως προειδοποίησε ο συγγραφέας Aldous Huxley: «Η ελευθερία δεν μπορεί να ανθίσει σε μια χώρα που βρίσκεται μόνιμα σε εμπόλεμες βάσεις ή ακόμη και σε πλησίον πολέμου. Η μόνιμη κρίση δικαιολογεί τον μόνιμο έλεγχο όλων και των πάντων από τις υπηρεσίες της κεντρικής κυβέρνησης».

John W. Whitehead
Mετάφραση: @IouliaMike